Wskazówki dla autorów referatów

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW DOTYCZĄCE PRZYGOTOWANIA ARTYKUŁÓW

1. Artykuł, streszczenie, skany oświadczenia o wkładzie autorów oraz oświadczenie o oryginalności publikacji w wersji elektronicznej należy przesłać na adres konf.sjo@uek.krakow.pl . Oświadczenie do pobrania - kliknij tutaj
2. Tekst powinien być podpisany imieniem i nazwiskiem Autora, tytułem naukowym i afiliacją (katedra, nazwa uczelni)
3. Objętość prac w arkuszach autorskich (1 arkusz autorski zawiera 40 000 znaków) powinna odpowiadać ustalonej objętości - od 0,5 arkusza autorskiego do 0,7 arkusza autorskiego (od 20.000 do 28.000 znaków ze spacjami). Podany limit należy traktować jako nieprzekraczalny.
4. Maszynopis powinien spełniać następujące wymagania:

- format A4, z zachowaniem marginesów: lewy - 25 mm, prawy - 35 mm, górny i dolny - po ok. 25 mm, interlinia - 1,5.

- Czcionki:

- tytuły poszczególnych części referatu: czcionka Times New Roman - 12 punktów, bold

- tekst zasadniczy: czcionka Times New Roman - 12 punktów,

- przypisy, bibliografia załącznikowa: czcionka Times New Roman - 10 punktów,

- Strony maszynopisu powinny mieć numerację ciągłą.

Streszczenia

Do artykułów należy załączyć streszczenie w języku polskim i angielskim (każde o objętości do 0,5 strony maszynopisu, tj. do 1000 znaków), zapisane w oddzielnym pliku, z podaniem imienia i nazwiska autora oraz tytułu artykułu.

Przypisy i literatura  

1. Powołania na literaturę stosuje się w systemie „autor - rok". System ten wymaga każdorazowo po odwołaniu się do publikacji innego autora podania w tekście zasadniczym nazwiska tego autora i roku wydania jego pracy, przy czym sposób podania tych danych zależy od kontekstu zdania, np.

Z. Grabias [1994] odnosi dyskurs do pojęcia interakcji społecznej.

Odbiciem tego stanu rzeczy jest chociażby deklaratywne umieszczenie badań nad tekstem pisanym w ramach analizy dyskursu [de Beaugrande 1985].

2. Jeżeli dana publikacja ma dwóch autorów, podaje się oba nazwiska, łącząc je spójnikiem i, np. [Kowalski i Nowak 1996]. W przypadku trzech autorów spójnik i stawia się przed ostatnim nazwiskiem, np. [Malinowski, Kowalski i Nowak 1996].

3. Jeśli autorów jest więcej niż trzech, podaje się tylko pierwszego z nich z dodatkiem skrótu:
i in.

4. W wypadku powoływania się na pracę zbiorową, na której okładce i stronie tytułowej znajduje się nazwisko redaktora naukowego (a nie nazwiska autorów poszczególnych części pracy),
w tekście zasadniczym należy podać tytuł lub jego skróconą wersję oraz rok publikacji, nie zaś nazwisko redaktora, np. [Formy i normy... 2001]. W bibliografii załącznikowej szereguje się wówczas taką pozycję według tytułu, a nazwisko redaktora zamieszcza się po roku wydania pracy, np. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce [2001], red. K. Kłosińska, dalsze elementy opisu bibliograficznego - zob. pkt 10.

5. Gdy cytuje się kilka publikacji jednego autora, opublikowanych w tym samym roku, po dacie należy dodać (bez spacji) kolejne małe litery, np. [Nowak 1991a, 1991b, 1991c]. Oznaczenia te powtarza się wówczas w bibliografii załącznikowej.

6. Dane bibliograficzne powoływanych publikacji należy podawać w nawiasach kwadratowych. Po roku należy podać numer strony, np. [Kowalski 1984, s. 25].

7. Dane bibliograficzne kilku omawianych na raz publikacji należy oddzielać przecinkami, np. [Kowalski 1984, Nowak 1986], lub w przypadku podawania numerów stron średnikami, np. [Kowalski 1984, s. 153; Nowak 1986, s. 15]. 

8. Na końcu pracy należy zamieścić bibliografię załącznikową.

9. Wykaz literatury ma zawierać wszystkie cytowane prace i nie może obejmować prac, na które Autor nie powołuje się w tekście.

10. Pozycje literatury powinny być uporządkowane alfabetycznie według nazwisk autorów
(z wyjątkiem prac zbiorowych, w których pierwszym elementem opisu bibliograficznego jest tytuł, a nie nazwisko redaktora naukowego - zob. pkt 4), a prace jednego autora - według lat wydania, od najstarszych do najnowszych. Dane do opisów bibliograficznych należy przejmować z cytowanych dokumentów. W każdej pozycji należy podać:

- nazwisko i pierwsze litery imion autora lub autorów,

- rok wydania publikacji ujęty w nawiasy kwadratowe, np. Nęcki Z. [1992], Komunikowanie interpersonalne...

- tytuł pracy (kursywą) i - jeżeli występuje - podtytuł, oddzielając go od tytułu kropką,

- oznaczenie kolejności wydania podane cyframi arabskimi, np. wyd. 2, 2 ed., 3. Aufl.,

- nazwę wydawcy,

- miejsce wydania.

W przypadku powoływania się na publikacje w czasopismach należy podać:

- nazwisko i pierwsze litery imion autora,

- rok wydania ujęty w nawiasy kwadratowe,

- tytuł artykułu (kursywą),

- tytuł czasopisma (w cudzysłowie),

- liczbę tomu, numeru lub zeszytu, poprzedzoną skrótem określenia wziętego z czasopisma.

Przykłady

Klemensiewicz Z. [1965], Higiena językowego obcowania, „Język Polski", z. 1.

Stachura M. [2004], Z zachodniego na nasz, „Gazeta Wyborcza", 10 lutego.

W przypadku stron internetowych: Strategia rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce do roku 2010; Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, http://www.mimuw.edu.pl/~sjack/usw/strat_pliki/strategia.htm [10.06.2011].

11. Nie stosuje się numeracji poszczególnych pozycji literatury.

12. Tytuły dzieł obcojęzycznych, nazwy wydawcy i miejsca wydania podaje się w języku oryginału, a elementy opisu zapisane alfabetami niełacińskimi należy podawać według obowiązujących zasad transliteracji.

13. Przypisy należy umieszczać u dołu stron. Należy stosować numerację ciągłą w ramach artykułu.

Cytaty

Każdy cytat należy opatrzyć informacją bibliograficzną w postaci stosownego zapisu w systemie „autor - rok". Cytaty można zamieścić w tekście zasadniczym, ujmując tekst cytatu w cudzysłowy

Tabele

1. Tabele całostronicowe powinny być zamieszczone w osobnym pliku, mniejsze mogą być zamieszczone w tekście. Pod każdą tabelą należy podać źródło, z którego została ona zaczerpnięta, lub informację, że stanowi opracowanie własne autora lub też opracowanie na podstawie prac innych autorów.

2. Przypisy dotyczące tabel należy zamieszczać bezpośrednio pod tabelą.

3. W tabelach nie pozostawia się pustych rubryk. W przypadku braku danych należy stosować następujące znaki umowne:

kreska (-) zjawisko nie występuje,

zero (0) - zjawisko istnieje, jednakże w ilościach mniejszych od liczb, które mogły być wyrażone uwidocznionymi w tabeli znakami cyfrowymi, np. jeżeli produkcja wyrażona jest w tys. ton, znak 0 oznacza, że produkcja w danym przypadku nie osiąga 0,5 tys. ton,

kropka (.) - zupełny brak informacji lub brak informacji wiarygodnych,

znak × - wypełnianie rubryki ze względu na układ tabeli jest niemożliwe lub niecelowe,

„w tym" - oznacza, że nie podaje się wszystkich składników sumy.

Rysunki, schematy, wykresy

1. Do wszystkich rysunków, schematów i wykresów należy podać źródła.

2. Grafika sporządzona w programie MS Word winna być wykonana w module rysunkowym (nie zaś rysowana na stronie dokumentu), a sporządzona w innych programach powinna być zapisana w oddzielnym pliku, w formacie programu, w którym została wykonana (nie może być zapisana razem z dokumentem sporządzonym w edytorze tekstowym):

- grafika wektorowa - w formacie: .cdr, .ai, .eps,

- grafika rastrowa - w formacie: .tif, .jpg.

Zalecany format rysunków i tabel: 12,4 cm x 16 cm, czcionka w opisach - 9 pkt.

3.W przypadku zamieszczania w artykule wykresów, proszę w osobnym pliku załączyć dane, które posłużyły do stworzenia wykresu oraz plik z programu, w którym te wykresy zostały wykonane. Na przykład, jeżeli wykres został stworzony w programie Ms Excel, proszę dołączyć do artykułu plik Ms Excel zawierający dane oraz sam wykres wykorzystany w artykule. Proszę ponumerować wykresy w pliku Ms Excel, aby ułatwić ich identyfikację.